غزل شمارهٔ ۱۹۲ تا وا شود چو کاسه در پیش تو دهانها
تا وارهد به گیجی این عقل ز امتحانها
مگذار کان مزور پیدا کند نشانها
تو چون عصای موسی بگشا برو زبانها
چون آینهست خوشتر در خامشی بیانها
تا وارهد به گیجی این عقل ز امتحانها
مگذار کان مزور پیدا کند نشانها
تو چون عصای موسی بگشا برو زبانها
چون آینهست خوشتر در خامشی بیانها