معنی و تفسیر غزل 120 حافظ: بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه بان دارد
غزل 120 حافظ با مصرع «بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه بان دارد» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ با استفاده از تشبیهات زیبا به توصیف چهره و...
معنی و تفسیر غزل 121 حافظ: هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد
غزل 121 حافظ با مصرع «هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که به گفته حافظ حریم عشق از عقل بالاتر است و رسیدن به آن...
معنی و تفسیر غزل 122 حافظ: هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد
غزل 122 حافظ با مصرع «هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ از اهل خدا صحبت به میان می‌آورد. منظور از اهل خدا...
معنی و تفسیر غزل 123 حافظ: مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد
غزل 123 حافظ با مصرع «مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد» آغاز می‌شود. این غزل درباره با مطربی است که منظور همان عاشق است. مطرب عاشق از سوز عشق خود به نغمه‌سرایی...
معنی و تفسیر غزل 124 حافظ: آن که از سنبل او غالیه تابی دارد
غزل 124 حافظ با مصرع «آن که از سنبل او غالیه تابی دارد» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که از در دوستی درآمده است و عتاب و ناز یار را در شعر بازگو...
معنی و تفسیر غزل 125 حافظ: شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد
غزل 125 حافظ با مصرع «شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که بیت اول این شعر از ابیات بحث برانگیز در ادبیات است چرا که...