معنی و تفسیر غزل 338 حافظ: من دوستدار روی خوش و موی دلکشم
غزل 338 حافظ با مصرع «من دوستدار روی خوش و موی دلکشم» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که در بیت اول علاقه بی‌نهایت خود را به چهره زیبا و موی دلپذیر،...
معنی و تفسیر غزل 339 حافظ: خیال روی تو چون بگذرد به گلشن چشم
غزل 339 حافظ با مصرع «خیال روی تو چون بگذرد به گلشن چشم آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ محبوب را مخاطب قرار داده و می‌گوید وقتی که خیال روی...
معنی و تفسیر غزل 340 حافظ: من که از آتش دل چون خم می در جوشم
غزل 340 حافظ با مصرع «من که از آتش دل چون خم می در جوشم» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ خود را همچون ظرف بزرگ شراب در هنگام رسیدن در حال...
معنی و تفسیر غزل 341 حافظ: گر من از سرزنش مدعیان اندیشم
غزل 341 حافظ با مصرع «گر من از سرزنش مدعیان اندیشم» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ می‌گوید در رندی از سرزنش دشمنان نمی‌ترسم و راه و روش خودم...
معنی و تفسیر غزل 342 حافظ: حجاب چهره جان می‌شود غبار تنم
غزل 342 حافظ با مصرع «حجاب چهره جان می‌شود غبار تنم» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که جسم خاکی شاعر و تعلقات دنیایی مانند پوششی است که جلوی رخساره...
معنی و تفسیر غزل 343 حافظ: چل سال بیش رفت که من لاف می‌زنم
غزل 343 حافظ با مصرع «چل سال بیش رفت که من لاف می‌زنم» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ در این غزل به استعاره می‌گوید چهل سالست کوچکترین...