معنی و تفسیر غزل 319 حافظ: سال‌ها پیروی مذهب رندان کردم
غزل 319 حافظ با مصرع «سال‌ها پیروی مذهب رندان کردم» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که طرفداران تفسیر مادی، کلماتی مانند عنقا و صدر را اشاره به شاه...
معنی و تفسیر غزل 320 حافظ: دیشب به سیل اشک ره خواب می‌زدم
غزل 320 حافظ با مصرع «دیشب به سیل اشک ره خواب می‌زدم» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ می‌سراید که دیشب می‌گریستم، توسط اشک‌ها اجازه نمی‌دادم...
معنی و تفسیر غزل 295 حافظ: سحر به بوی گلستان دمی شدم در باغ
غزل 295 حافظ با مصرع «سحر به بوی گلستان دمی شدم در باغ» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ می‌گوید به جوانی و شادابی خود نناز که روزی به پایان...
معنی و تفسیر غزل 296 حافظ: طالع اگر مدد دهد دامنش آورم به کف
غزل 296 حافظ با مصرع «طالع اگر مدد دهد دامنش آورم به کف» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ می‌گوید اگر بخت با من یار باشد، حتماً دستم به دامان...
معنی و تفسیر غزل 297 حافظ: زبان خامه ندارد سر بیان فراق
غزل 297 حافظ با مصرع «زبان خامه ندارد سر بیان فراق» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ می‌گوید زبان قلم قصد ندارد که دوری از معشوق را شرح دهد،...
معنی و تفسیر غزل 298 حافظ: مقام امن و می بی‌غش و رفیق شفیق
غزل 298 حافظ با مصرع «مقام امن و می بی‌غش و رفیق شفیق» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ موفقیت را در صورتی می‌داند که در جایگاه بی‌خطر باشی،...