معنی و تفسیر غزل 299 حافظ: اگر شراب خوری جرعه‌ای فشان بر خاک
غزل 299 حافظ با مصرع «اگر شراب خوری جرعه‌ای فشان بر خاک» آغاز می‌شود. این غزل جوابیه‌ای به زاهدان ریاکار است که دینداری خشک و بدون تفکر داشته‌اند. حافظ می‌گوید...
معنی و تفسیر غزل 300 حافظ: هزار دشمنم ار می‌کنند قصد هلاک
غزل 300 حافظ با مصرع «هزار دشمنم ار می‌کنند قصد هلاک» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ به ممدوح می‌گوید اگر هزار دشمن قصد کشتن مرا داشته...
معنی و تفسیر غزل 301 حافظ: ای دل ریش مرا با لب تو حق نمک
غزل 301 حافظ با مصرع «ای دل ریش مرا با لب تو حق نمک» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ می‌گوید دل زخمی من با لب تو حق نمک دارد و برعهده توست که...
معنی و تفسیر غزل 302 حافظ: خوش خبر باشی ای نسیم شمال
غزل 302 حافظ با مصرع «خوش خبر باشی ای نسیم شمال» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ باد شمال را مخاطب قرار می‌دهد و به او می‌گوید خوش‌خبر باشی...
معنی و تفسیر غزل 303 حافظ: شَمَمتُ روحَ وِدادٍ و شِمتُ برقَ وصال
غزل 303 حافظ با مصرع «شَمَمتُ روحَ وِدادٍ و شِمتُ برقَ وصال» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ می‌گوید بوی خوش دوستی را شنیدم و درخشش و روشنایی...
معنی و تفسیر غزل 304 حافظ: دارای جهان نصرت دین خسرو کامل
غزل 304 حافظ با مصرع «دارای جهان نصرت دین خسرو کامل» آغاز می‌شود. این غزل در مدح شاه یحیی و به حکم مصلحت سروده شده و شاعر به آنچه گفته مطلقاً معتقد نبوده، زیرا...