معنی و تفسیر غزل 394 حافظ: ای روی ماه منظر تو نوبهار حسن
غزل 394 حافظ با مصرع «ای روی ماه منظر تو نوبهار حسن» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که شاعر معشوق جوان خویش را مخاطب قرار داده و می‌گوید صورت همچون...
معنی و تفسیر غزل 395 حافظ: گلبرگ را ز سنبل مشکین نقاب کن
غزل 395 حافظ با مصرع «گلبرگ را ز سنبل مشکین نقاب کن» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ پس از مبالغه در تعریف از خوبی و لطف محبوب در بیت ششم از...
معنی و تفسیر غزل 396 حافظ: صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن
غزل 396 حافظ با مصرع «صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن» آغاز می‌شود. این غزل را می‌توان حاصل افکار دوران شباب حافظ دانست یعنی آن را با مطالعه غزل‌های شعرای با...
معنی و تفسیر غزل 397 حافظ: ز در درآ و شبستان ما منور کن
غزل 397 حافظ با مصرع «ز در درآ و شبستان ما منور کن» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ می‌گوید به محفل ما که بدون تو تاریک و سیاه است، بیا و با...
معنی و تفسیر غزل 398 حافظ: ای نور چشم من سخنی هست گوش کن
غزل 398 حافظ با مصرع «ای نور چشم من سخنی هست گوش کن» آغاز می‌شود. در این غزل دو وجهی شاعر از روی دلسوزی و تجربه قصد پند و اندرز دادن به شاه زین العابدین جوان...
معنی و تفسیر غزل 399 حافظ: کرشمه‌ای کن و بازار ساحری بشکن
غزل 399 حافظ با مصرع «کرشمه‌ای کن و بازار ساحری بشکن» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ از شاه شجاع می‌خواهد حرکت کرده و دوباره بر شیراز مسلط...