معنی و تفسیر غزل 38 حافظ: بی مهر رخت روز مرا نور نماندست
غزل سی و هشتم حافظ با مصرع «بی مهر رخت روز مرا نور نماندست» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که سراسر هجران و اشک است، شاعر از دوری محبوبش ناله می‌کند...
معنی و تفسیر غزل 39 حافظ: باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است
غزل سی و نهم حافظ با مصرع «باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ مضامین بکر و عالی عاشقانه را در هر قافیه گنجانیده...
معنی و تفسیر غزل 40 حافظ: المنه لله که در میکده باز است
غزل چهلم حافظ با مصرع «المنه لله که در میکده باز است» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که می‌گوید خدا را سپاس به خاطر باز بودن در میکده که کام دل من...
معنی و تفسیر غزل 12 حافظ: ای فروغ ماه حسن از روی رخشان شما
غزل دوازدهم حافظ با مصرع «ای فروغ ماه حسن از روی رخشان شما» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که داراى ايهام و تعبير در هر یک از ابیات خود بوده و به...
معنی و تفسیر غزل 13 حافظ: می‌دمد صبح و کله بست سحاب
غزل سیزدهم حافظ با مصرع «می‌دمد صبح و کله بست سحاب» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ در این غزل به عشق ساقی زیبا، خوش‌باشی و اغتنام فرصت اشاره...
معنی و تفسیر غزل 14 حافظ: گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب
غزل چهاردهم حافظ با مصرع «گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ می‌گوید ای زیبارو که بر همه خوبان سلطنت...