معنی و تفسیر غزل 132 حافظ: به آب روشن می عارفی طهارت کرد
غزل 132 حافظ با مصرع «به آب روشن می عارفی طهارت کرد» آغاز می‌شود. این غزل در اوایل حکومت امیر مبارز الدین سروده شده است و به مقابله با ریاکاران و زاهدنماها...
معنی و تفسیر غزل 131 حافظ: بیا که ترک فلک خوان روزه
غزل 131 حافظ با مصرع «بیا که ترک فلک خوان روزه» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ به پایان ماه و رؤیت هلال عید فطر اشاره می‌کند و در مقام تاختن...
معنی و تفسیر غزل 130 حافظ: سحر بلبل حکایت با صبا کرد
غزل 130 حافظ با مصرع «سحر بلبل حکایت با صبا کرد» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ با توصیفات عاشقانه و درد دل کردن بلبل با باد صبا آغاز...
معنی و تفسیر غزل 129 حافظ: اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد
غزل 129 حافظ با مصرع «اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد» آغاز می‌شود. این غزل حافظ با نومیدی تمام سروده شده و شاعر در کمال مهارت، پختگی و احتیاط شرح احوال و...
معنی و تفسیر غزل 128 حافظ: نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد
غزل 128 حافظ با مصرع «نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ شیراز را خالی از دلبران معرفی می‌کند و می‌گوید اگر بخت...
معنی و تفسیر غزل 127 حافظ: روشنی طلعت تو ماه ندارد
غزل 127 حافظ با مصرع «روشنی طلعت تو ماه ندارد» آغاز می‌شود. این غزل در زمان شاه شجاع سروده شده و بعضی از شارحین معتقدند در بیت پنجم حافظ کنایه‌ای به شاه شجاع...