معنی و تفسیر غزل 291 حافظ: ما آزموده‌ایم در این شهر بخت خویش
غزل 291 حافظ با مصرع «ما آزموده‌ایم در این شهر بخت خویش» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ می‌گوید که بخت خود را در این شهر یا در کل جهان...
معنی و تفسیر غزل 290 حافظ: دلم رمیده شد و غافلم من درویش
غزل 290 حافظ با مصرع «دلم رمیده شد و غافلم من درویش» آغاز می‌شود. این غزل در اوایل حکومت امیر مبارزالدین، در آن هنگام که شاه ابواسحاق متواری بود سروده شده و...
معنی و تفسیر غزل 289 حافظ: مجمع خوبی و لطف است عذار چو مهش
غزل 289 حافظ با مصرع «مجمع خوبی و لطف است عذار چو مهش» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که در چهره همچون ماه ممدوح خوبی و لطف جمع شده است اما وفاداری...
معنی و تفسیر غزل 288 حافظ: کنار آب و پای بید و طبع شعر و یاری خوش
غزل 288 حافظ با مصرع «کنار آب و پای بید و طبع شعر و یاری خوش» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که در مطلع غزل آن چیزهایی که باعث داشتن زندگی خوب و خوش...
معنی و تفسیر غزل 287 حافظ: ای همه شکل تو مطبوع و همه جای تو خوش
غزل 287 حافظ با مصرع «ای همه شکل تو مطبوع و همه جای تو خوش» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که گرچه از بیت آخر معانی عرفانی نیز برداشت می‌شود،...
معنی و تفسیر غزل 286 حافظ: دوش با من گفت پنهان کاردانی تیزهوش
غزل 286 حافظ با مصرع «دوش با من گفت پنهان کاردانی تیزهوش» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ حاوی اندرز‌های حکیمانه است. در این غزل شش نکته...