معنی و تفسیر غزل 273 حافظ: اگر رفیق شفیقی درست پیمان باش
غزل 273 حافظ با مصرع «اگر رفیق شفیقی درست پیمان باش» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ از محبوب می‌خواهد بر سر پیمان خویش ثابت‌قدم باشد و در...
معنی و تفسیر غزل 272 حافظ: بازآی و دل تنگ مرا مونس جان باش
غزل 272 حافظ با مصرع «بازآی و دل تنگ مرا مونس جان باش» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ به عنوان تشکر برای تورانشاه سروده شده و در سه بیت نخست...
معنی و تفسیر غزل 271 حافظ: دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس
غزل 271 حافظ با مصرع «دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که زلف بلند اشاره به موی شاه ابواسحاق دارد. گله از زلف یار...
معنی و تفسیر غزل 270 حافظ: درد عشقی کشیده‌ام که مپرس
غزل 270 حافظ با مصرع «درد عشقی کشیده‌ام که مپرس» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ می‌گوید که هیچ‌کس نمی‌تواند درک کند که من در راه عشق چه...
معنی و تفسیر غزل 269 حافظ: دلا رفیق سفر بخت نیکخواهت بس
غزل 269 حافظ با مصرع «دلا رفیق سفر بخت نیکخواهت بس» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ دل خود را مخاطب قرار داده و به او می‌گوید اکنون که به سفر...
معنی و تفسیر غزل 268 حافظ: گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس
غزل 268 حافظ با مصرع «گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که نشان دهنده اظهار دوستی و تجدید ارادت و یادآوری خدمات گذشته...