معنی و تفسیر غزل 357 حافظ: در خرابات مغان نور خدا می‌بینم
غزل 357 حافظ با مصرع «در خرابات مغان نور خدا می‌بینم» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که شاعر با تأکید و صراحت اقرار به دیدن نور خدا در مکانی می‌کند...
معنی و تفسیر غزل 356 حافظ: گرم از دست برخیزد که با دلدار بنشینم
غزل 356 حافظ با مصرع «گرم از دست برخیزد که با دلدار بنشینم» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ در بیت اول می‌گوید اگر امکان‌پذیر شود که زمانی...
معنی و تفسیر غزل 355 حافظ: حالیا مصلحت وقت در آن می‌بینم
غزل 355 حافظ با مصرع «حالیا مصلحت وقت در آن می‌بینم» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ می‌گوید صلاح در این زمان اینست که به میخانه بروم و مدتی...
معنی و تفسیر غزل 354 حافظ: به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم
غزل 354 حافظ با مصرع «به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ خطاب به معشوق می‌گوید تو با مژه‌های سیاه همانند...
معنی و تفسیر غزل 353 حافظ: من ترک عشق شاهد و ساغر نمی‌کنم
غزل 353 حافظ با مصرع «من ترک عشق شاهد و ساغر نمی‌کنم» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ که از دشمنان سرسخت ریاکاری و زهدفروشی است، می‌گوید که...
معنی و تفسیر غزل 352 حافظ: روزگاری شد که در میخانه خدمت می‌کنم
غزل 352 حافظ با مصرع «روزگاری شد که در میخانه خدمت می‌کنم» آغاز می‌شود. در این غزل دوپهلو طرفداران برداشت مادی می‌گویند پس از آنکه سفر تبعیدگونه شاعر به شهر...