معنی و تفسیر غزل 472 حافظ: احمد الله علی معدله السلطان
غزل 472 حافظ با مصرع «احمد الله علی معدله السلطان» آغاز می‌شود. در این غزل صراحتاً از سلطان احمد شیخ اویس حسن ایلخانی نام برده شده، خطاب به سلطان احمد جلایر...
معنی و تفسیر غزل 471 حافظ: ز دلبرم که رساند نوازش قلمی
غزل 471 حافظ با مصرع «ز دلبرم که رساند نوازش قلمی» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که شاعر با خطاب قرار دادن شاه شجاع، مضامین عقیدتی خویش را می‌گوید...
معنی و تفسیر غزل 470 حافظ: سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی
غزل 470 حافظ با مصرع «سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ می‌گوید قلبم پر از غصه است، دریغ که مرهمی برای آن...
معنی و تفسیر غزل 469 حافظ: اتت روائح رند الحمی و زاد غرامی
غزل 469 حافظ با مصرع «اتت روائح رند الحمی و زاد غرامی» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ می‌گوید بوی خوش عود یا درختی خوشبو که از اقامتگاه...
معنی و تفسیر غزل 468 حافظ: که برد به نزد شاهان ز من گدا پیامی
غزل 468 حافظ با مصرع «که برد به نزد شاهان ز من گدا پیامی» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ خود را گدایی می‌خواند که در جستجوی کسی است تا پیامش...
معنی و تفسیر غزل 467 حافظ: زان می عشق کز او پخته شود هر خامی
غزل 467 حافظ با مصرع «زان می عشق کز او پخته شود هر خامی» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ مانند بسیاری از غزلیات دیگر از می و معشوق سخن...