معنی و تفسیر غزل 57 حافظ: آن سیه چرده که شیرینی عالم با اوست
غزل پنجاه و هفتم حافظ با مصرع «آن سیه چرده که شیرینی عالم با اوست» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ در این غزل زیبایی‌های ظاهری ممدوح و همچنین...
معنی و تفسیر غزل 56 حافظ: دل سراپرده محبت اوست
غزل پنجاه و ششم حافظ با مصرع «دل سراپرده محبت اوست» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ در استقبال از غزل‌های شاه نعمت الله ولی به دلیل نشان دادن...
معنی و تفسیر غزل 55 حافظ: خم زلف تو دام کفر و دین است
غزل پنجاه و پنجم حافظ با مصرع «خم زلف تو دام کفر و دین است» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ می‌گوید گوشه‌ای از کارت را به نمایش بگذار حتما...
معنی و تفسیر غزل 54 حافظ: ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است
غزل پنجاه و چهارم حافظ با مصرع «ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که به نظر می‌رسد حافظ هیچ روزنه امیدی مشاهده...
معنی و تفسیر غزل 53 حافظ: منم که گوشه میخانه خانقاه من است
غزل پنجاه و سوم حافظ با مصرع «منم که گوشه میخانه خانقاه من است» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ گوشه میخانه را برای خود به عنوان عبادتگاه...
معنی و تفسیر غزل 52 حافظ: روزگاریست که سودای بتان دین من است
غزل پنجاه و دوم حافظ با مصرع «روزگاریست که سودای بتان دین من است» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ از فقر و نداری خود احساس رضایت می‌کند و...