معنی و تفسیر غزل 412 حافظ: مرا چشمیست خون افشان ز دست آن کمان ابرو
غزل 412 حافظ با مصرع «مرا چشمی است خون افشان ز دست آن کمان ابرو» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که کمان ابروی یار و دلدار چشمِ حافظ را خون‌افشان...
معنی و تفسیر غزل 411 حافظ: تاب بنفشه می‌دهد طره مشک سای تو
غزل 411 حافظ با مصرع «تاب بنفشه می‌دهد طره مشک سای تو» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که می‌گوید یار آنقدر زیباست که بنفشه و غنچه به او حسادت...
معنی و تفسیر غزل 410 حافظ: ای قبای پادشاهی راست بر بالای تو
غزل 410 حافظ با مصرع «ای قبای پادشاهی راست بر بالای تو» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که به ممدوح می‌گوید لباس پادشاهی برازنده قد و قامت تو بوده و...
معنی و تفسیر غزل 409 حافظ: ای خونبهای نافه چین خاک راه تو
غزل 409 حافظ با مصرع «ای خونبهای نافه چین خاک راه تو» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که تمامی ابیات این غزل خطاب به معشوق و در وصف جمال و کمال اوست....
معنی و تفسیر غزل 408 حافظ: ای آفتاب آینه دار جمال تو
غزل 408 حافظ با مصرع «ای آفتاب آینه دار جمال تو» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که به‌صورت مبالغه به وصف زیبایی و لطف ممدوح می‌پردازد که از همه جهان...
معنی و تفسیر غزل 407 حافظ: مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو
غزل 407 حافظ با مصرع «مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که در بیت اول آسمان به مزرعه سبز تشبیه شده و هلال ماه نو به داس...