معنی و تفسیر غزل 300 حافظ: هزار دشمنم ار می‌کنند قصد هلاک
غزل 300 حافظ با مصرع «هزار دشمنم ار می‌کنند قصد هلاک» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ به ممدوح می‌گوید اگر هزار دشمن قصد کشتن مرا داشته...
معنی و تفسیر غزل 299 حافظ: اگر شراب خوری جرعه‌ای فشان بر خاک
غزل 299 حافظ با مصرع «اگر شراب خوری جرعه‌ای فشان بر خاک» آغاز می‌شود. این غزل جوابیه‌ای به زاهدان ریاکار است که دینداری خشک و بدون تفکر داشته‌اند. حافظ می‌گوید...
معنی و تفسیر غزل 298 حافظ: مقام امن و می بی‌غش و رفیق شفیق
غزل 298 حافظ با مصرع «مقام امن و می بی‌غش و رفیق شفیق» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ موفقیت را در صورتی می‌داند که در جایگاه بی‌خطر باشی،...
معنی و تفسیر غزل 297 حافظ: زبان خامه ندارد سر بیان فراق
غزل 297 حافظ با مصرع «زبان خامه ندارد سر بیان فراق» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ می‌گوید زبان قلم قصد ندارد که دوری از معشوق را شرح دهد،...
معنی و تفسیر غزل 296 حافظ: طالع اگر مدد دهد دامنش آورم به کف
غزل 296 حافظ با مصرع «طالع اگر مدد دهد دامنش آورم به کف» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ می‌گوید اگر بخت با من یار باشد، حتماً دستم به دامان...
معنی و تفسیر غزل 295 حافظ: سحر به بوی گلستان دمی شدم در باغ
غزل 295 حافظ با مصرع «سحر به بوی گلستان دمی شدم در باغ» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ می‌گوید به جوانی و شادابی خود نناز که روزی به پایان...