معنی و تفسیر غزل 487 حافظ: ای بی‌خبر بکوش که صاحب خبر شوی
غزل 487 حافظ با مصرع «ای بی‌خبر بکوش که صاحب خبر شوی» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ می‌گوید ای بی‌خبر از مراتب عرفان و معرفت، تلاش کن تا از...
معنی و تفسیر غزل 486 حافظ: بلبل ز شاخ سرو به گلبانگ پهلوی
غزل 486 حافظ با مصرع «بلبل ز شاخ سرو به گلبانگ پهلوی» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که همه اجزای طبیعت از وحدانیت و عرفان دَم می‌زنند؛ بلبلی که روی...
معنی و تفسیر غزل 485 حافظ: ساقیا سایه ابر است و بهار و لب جوی
غزل 485 حافظ با مصرع «ساقیا سایه ابر است و بهار و لب جوی» آغاز می‌شود. در این غزل شاعر خطاب به تورانشاه وزیر و به منظور حفظ ادب و نزاکت و پرهیز از عواقب خشم و...
معنی و تفسیر غزل 484 حافظ: تو مگر بر لب آبی به هوس بنشینی
غزل 484 حافظ با مصرع «تو مگر بر لب آبی به هوس بنشینی» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ می‌گوید ای محبوب، مگر اینکه هوس کنی، کناره بگیری و بر...
معنی و تفسیر غزل 483 حافظ: سحرگه ره روی در سرزمینی
غزل 483 حافظ با مصرع «سحرگه ره روی در سرزمینی» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که شاعر در دو بیت اول این غزل به نکاتی عرفانی اشاره دارد. رهرو یا سالک...
معنی و تفسیر غزل 482 حافظ: ای دل به کوی عشق گذاری نمی‌کنی
غزل 482 حافظ با مصرع «ای دل به کوی عشق گذاری نمی‌کنی» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ می‌گوید دل من چرا به کوی عشق نمی‌روی؟ اکنون که همه...