غزل شمارهٔ ۶۲ بهار آمد بهار آمد سلام آورد مستان را
بهار آمد بهار آمد سلام آورد مستان را از آن پیغامبر خوبان پیام آورد مستان را زبان سوسن از ساقی کرامت‌های مستان گفت شنید آن سرو از سوسن قیام آورد مستان را ز اول...
غزل شمارهٔ ۶۱ هلا ای زهره زهرا بکش آن گوش زهرا را
هلا ای زهره زهرا بکش آن گوش زهرا را تقاضایی نهادستی در این جذبه دل ما را منم ناکام کام تو برای صید و دام تو گهی بر رکن بام تو گهی بگرفته صحرا را چه داند دام...
غزل شمارهٔ ۶۰ ایا نور رخ موسی مکن اعمی صفورا را
ایا نور رخ موسی مکن اعمی صفورا را چنین عشقی نهادستی به نورش چشم بینا را منم ای برق رام تو برای صید و دام تو گهی بر رکن بام تو گهی بگرفته صحرا را چه داند دام...
غزل شمارهٔ ۵۹ تو از خواری همی نالی نمی‌بینی عنایت‌ها
تو از خواری همی نالی نمی‌بینی عنایت‌ها مخواه از حق عنایت‌ها و یا کم کن شکایت‌ها تو را عزت همی باید که آن فرعون را شاید بده آن عشق و بِستان تو چو فرعون این...
غزل شمارهٔ ۵۸ رسید آن شه رسید آن شه بیارایید ایوان را
رسید آن شه رسید آن شه بیارایید ایوان را فروبرید ساعدها برای خوب کنعان را چو آمد جان جان جان نشاید برد نام جان به پیشش جان چه کار آید مگر از بهر قربان را بدم...
غزل شمارهٔ ۵۷ مسلمانان مسلمانان چه باید گفت یاری را
مسلمانان مسلمانان چه باید گفت یاری را که صد فردوس می‌سازد جمالش نیم خاری را مکان‌ها بی‌مکان گردد زمین‌ها جمله کان گردد چو عشق او دهد تشریف یک لحظه دیاری را...