غزل شمارهٔ ۲۱۲۳ – العشق یقول لی تزین
العشق یقول لی تزین الزینه عندنا تیقن لا تنظر غیرنا فتعمی لا تله عن الیقین بالظن لا عیش لخایف کئیب لا تبرح عندنا فتامن من کنت هواه کیف یهلک من کنت مناه کیف یحزن...
غزل شمارهٔ ۲۱۲۴ – ایا بدر الدجی بل انت احسن
ایا بدر الدجی بل انت احسن اذا وافاک قلب کیف یحزن فصر یا قلب فی سوق المعالی له رهنا اذا ما کنت ترهن ایا نجما خنوسا فی ذراه تکنس فی صعودک او توطن فلا یعلوک نحس...
غزل شمارهٔ ۲۱۲۵ – اطیب الاسفار عندی انتقالی من مکان
اطیب الاسفار عندی انتقالی من مکان فالمکانات حجاب عن عیان اللامکان المکانات خوابی لا مکان بحر الفرات ینتن الماء الزلال طول حبس فی الجنان فی البیان انفراج فی...
غزل شمارهٔ ۲۱۲۶ – اطیب الاعمار عمر فی طریق العاشقین
اطیب الاعمار عمر فی طریق العاشقین غمز عین من ملاح فی وصال مستبین رویه المعشوق یوما فی مقام موحش زاد طیبا من جنان فی قیان حور عین عفروا من ترب باب بغیه وجهی مدا...
غزل شمارهٔ ۲۱۲۷ – یا صغیر السن یا رطب البدن
یا صغیر السن یا رطب البدن یا قریب العهد من شرب اللبن هاشمی الوجه ترکی القفا دیلمی الشعر رومی الذقن روحه روحی و روحی روحه من رآی روحین عاشا فی بدن صح عند الناس...
غزل شمارهٔ ۲۱۱۸ – می تلخی که تلخی‌ها بدو گردد همه شیرین
می تلخی که تلخی‌ها بدو گردد همه شیرین بت چینی که نگذارد که افتد بر رخ ما چین میش هر دم همی‌گوید که آب خضر را درکش رخش هر لحظه می‌گوید که گلزار مخلد بین زبان...