غزل شماره ۱۳۷۱ ای عاشقان ای عاشقان پیمانه را گم کرده‌ام
ای عاشقان ای عاشقان پیمانه را گم کرده‌ام زان می که در پیمانه‌ها اندرنگنجد خورده‌ام مستم ز خمر من لدن رو محتسب را غمز کن مر محتسب را و تو را هم چاشنی آورده‌ام...
غزل شماره ۱۳۷۰ آمد بهار ای دوستان منزل سوی بستان کنیم
آمد بهار ای دوستان منزل سوی بستان کنیم گرد غریبان چمن خیزید تا جولان کنیم امروز چون زنبورها پران شویم از گل به گل تا در عسل خانه جهان شش گوشه آبادان کنیم آمد...
غزل شماره ۱۳۶۹ لکی تغرق فرعون سییء الافعال
تعال یا مدد العیش و السرور تعال تعال یا فرج الهم فاتح الاقفال لقاء وجهک فی الهم فالق الاصباح سقا جودک فی الفقر منتهی الاقبال تعال انک عیسی فاحی موتانا تعال و...
غزل شمارهٔ ۱۶۹۴ – بازآمدم خرامان تا پیش تو بمیرم
بازآمدم خرامان تا پیش تو بمیرم ای بارها خریده از غصه و زحیرم من چون زمین خشکم لطف تو ابر و مشکم جز رعد تو نخواهم جز جعد تو نگیرم خوشتر اسیری تو صد بار از امیری...
غزل شماره ۶۸۱ قصر غناکه عالم تحقیق نام اوست
قصر غناکه عالم تحقیق نام اوست دا‌من ز خویش بر زدنی سیر بام اوست هر برگ این چمن رقمی دارد از بهار عالم نگین‌تراشی سودای نام اوست پر انتظار نامه‌بران هوس مکش خود...
غزل شماره ۱۳۷۶ آتش زنم اندر تتق تا چند ستاری کنم
کاری ندارد این جهان تا چند گل کاری کنم حاجت ندارد یار من تا که منش یاری کنم من خاک تیره نیستم تا باد بر بادم دهد من چرخ ازرق نیستم تا خرقه زنگاری کنم دکان چرا...