این احساس بیشتر از مقایسه در شبکه‌های اجتماعی ایجاد میشه. مثلا عکس‌هایی از جشن تولدهای بزرگ و مراسم‌های خاص بقیه خانواده‌ها رو می‌بینند و احساس می‌کنند که اگر چنین مراسمی برای فرزندانشون برگزار نکنن، از بقیه عقب‌ترن و چیز بزرگی از دست دادن یا مثلا بچه‌ها رو در چند کلاس فوق برنامه ثبت نام می‌کنن از موسیقی گرفته تا ورزش و هنر و… در همه کلاسها هم حضور دارند و خب وقتی برای خودشون باقی نمی‌مونه! همه‌ی این‌ها می‌تونند منجر به اضطراب و استرس بشن.
راه کلی اینه که اول خودشون قبول کنن که قرار نیست کامل کامل باشن و فرزندشون هم قرار نیست همه چیزی رو بلد باشه یا داشته باشه. بعد هم اینکه شبکه اجتماعی رو مبنای زندگی قرار ندن و سعی کنن از فضایی که دارن در لحظه لذت ببرند. اگر هم نیاز بود به تراپیست مراجعه کنند.
