معنی و تفسیر غزل 42 حافظ: حال دل با تو گفتنم هوس است
غزل چهل و دوم حافظ با مصرع «حال دل با تو گفتنم هوس است» آغاز می‌شود. این غزل شعری رندانه است. برخی آن را الهی، عرفانی و از عشقی حقیقی می‌دانند و عده‌ای دیگر...
معنی و تفسیر غزل 41 حافظ: اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است
غزل چهل و یکم حافظ با مصرع «اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ می‌گوید با احتیاط رفتار کن چون اختناق عصر...
معنی و تفسیر غزل 40 حافظ: المنه لله که در میکده باز است
غزل چهلم حافظ با مصرع «المنه لله که در میکده باز است» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که می‌گوید خدا را سپاس به خاطر باز بودن در میکده که کام دل من...
معنی و تفسیر غزل 39 حافظ: باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است
غزل سی و نهم حافظ با مصرع «باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ مضامین بکر و عالی عاشقانه را در هر قافیه گنجانیده...
معنی و تفسیر غزل 38 حافظ: بی مهر رخت روز مرا نور نماندست
غزل سی و هشتم حافظ با مصرع «بی مهر رخت روز مرا نور نماندست» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که سراسر هجران و اشک است، شاعر از دوری محبوبش ناله می‌کند...
معنی و تفسیر غزل 37 حافظ: بیا که قصر امل سخت سست بنیادست
غزل سی و هفتم حافظ با مصرع «بیا که قصر امل سخت سست بنیادست» آغاز می‌شود. در این غزل تعابیری وجود دارد که حافظ به گذرا بودن و بی‌وفایی زندگی دنیا اشاره می‌کند و...